Een leeg bakkie voor de laatste dag

Het weer: bewolkt, zonnig en een regenbui die we gemist hebben
Aantal foto’s: 184
Totaal aantal foto’s: 4863

@Mariska en Nicole: voor het bedrag waar ze mee adverteren ga je alleen de lucht in en dan land je gelijk. Wij hadden nu een rondvlucht boven Disney maar ook nu ging hij niet echt boven alle parken en we waren echt binnen 8 minuten weer terug. Maar boven de Grand Canyon lijkt me ook heel bijzonder, Nicole
@Marlies: blij te lezen dat jullie nu ook weer lekker weer hebben. De zomervakantie is echt zoveel leuker als je geen herfstgevoel hebt.
@ Anita: Ik heb heel de avond nog die joehoe in mijn hoofd gehoord. ;-)
@ Saskia: Ik heb zelfs een antennatopper die niet meer te koop is. Bij Animal Kingdom in het eerste winkeltje zag ik een Dombo liggen op de standaard. Hij lag erop en we zagen geen andere. Ik nam hem mee naar de kassa en vroeg aan de cassiere of deze kapot was (je zag het anders dan niet maar we vonden het raar dat dit de enige was). Die vrouw keek me heel raar aan en zei dat die prima was en dat ik het kon kopen. Dus dat maar gelijk gedaan. En ik heb hem nergens anders meer gezien. Niet in een ander park of in DTD. Ik denk dat deze nog in het magazijn is gevonden en dat ze die er maar bij hebben gelegd. Was echt een situatie van “being at the right place at the right time”.

Vandaag was het de laatste dag in Kissimmee. Morgenochtend vroeg gaan we eerst ontbijten en daarna rijden we door naar Fort Lauderdale om daar aan boord te gaan van de Oasis of the Seas voor een 7 dagen cruise richting de Caribean. Het laatste deel van onze vakantie. Dus wilden Kenneth, de meiden en ik nog gebruik maken van onze extra ticket voor Universal. Toen we de tickets kochten was het drie halen, twee betalen. En aangezien er een Universal dag was gehalveerd door de stromende regen wilden de meiden nu toch graag terug om nog een aantal attracties te doen. De senioren hadden gisteren al bepaald dat ze het vandaag voor gezien hielden en dit keer even oversloegen. We begonnen wel wat later want het wordt elke avond behoorlijk laat voor mij en dat begin ik toch ook wel te voelen. Dus we stonden een uurtje later op dan normaal als we naar een pretpark gaan en ontbijten op ons gemakje. We zitten om half tien in de auto en oma zwaait ons uit. Zij gaat samen met opa het huis een beetje opruimen en wat relaxen.

We rijden om tien uur de garage binnen en zijn een van de laatste van de rij. Das fijn want als we dan terugkomen is het maar een klein stukje lopen en dan zijn we al bij onze auto. We staan dit keer bij E.T. 

De loopbanden helpen ons om weer met gezwinde pas naar de tassencontrole te komen en voor we het weten lopen we weer de boulevard op. We beginnen vandaag in Universal Studio´s met het plan om in Island of Adventure te eindigen. Dus na de boulevard gaan we rechtsaf. Even een paar foto´s van de boog in het zonnetje, dat ziet er zoveel leuker uit dan van de week. Toen regende het in de ochtend flink. 

We lopen gelijk door naar de Rock-it achtbaan. Mea had van de week meer dan tien keer tegen ieder die maar naar haar wilde luisteren (en ook tegen degene die niet meer naar haar wilde luisteren, na de vijfde keer was de boodschap al duidelijk overgekomen) dat ze daar heel graag in wilde. Ook Yentle en Solange wilden daar heel graag in dus dat zou onze eerste stop gaan worden. Toen we daar aankwamen zagen we dat de wachtrij 1 uur zou zijn maar de single rij  25 minuten. Eerst stapten we de gewone rij in maar de meiden bleven maar doorgaan dat we best in de single rij konden gaan staan. Ook Mea vond het geen probleem. Juist voor haar wilde ik bij elkaar blijven maar zij had er zoveel zin in dat het haar helemaal niets uitmaakte wie er naast haar kwam zitten. Dus weer een stukje in zijn achteruit en overstappen naar de single rij. Dat liep inderdaad lekker door en al gauw stonden we voor de trap. En daar gingen we volop op de rem. We hebben daar zeker 30 minuten staan te wachten en we zagen elke keer karretjes voorbij komen die leeg waren. Keer op keer een leeg bakkie. Dat gaf me toch niet zo´n fijn gevoel. Na een half uur kwam er weer beweging in en konden we de trap op. We hadden afgesproken dat ik als eerste zou gaan zodat ik de meiden weer op kon vangen als ze eruit kwamen. Toen ik in het bakkie kon gaan zitten en mijn muziek keuze kon invoeren zag ik Gloria Gayner met “I will survive”. Dat leek me wel toepasselijk met die lege bakkies. Ik had deze attractie ook nog nooit eerder gedaan en ik moet zeggen dat het wel het wachten waard was. Hij is echt wel heel gaaf. Mea vond hem ook geweldig, die was heel blij dat ze erin was geweest. Yentle had zelfs helemaal vooraan gezeten dus die kon haar geluk helemaal niet op. Maar door al dat wachten waren we al een uur verder. 

Gauw maar door naar de volgende want we hadden wel een verlanglijstje. Twister was nu aan de beurt. Daar konden we gelukkig wel gelijk doorlopen en stonden we gelijk binnen. Daar krijg je stukjes van de film te zien en ook de twee hoofdrolspelers (gelijk maar even weer die film gaan downloaden als we thuis zijn, het is echt een goeie film) en dan ga je door naar de ruimte waar de actie is. Tenminste dat dachten de meiden. Nou valt die actie echt flink tegen hoor. Net als je denkt dat het allemaal gaat beginnen is het alweer afgelopen. Dus binnen “no-time” stonden we weer buiten. 

Wat nu….. we besloten om door te gaan naar Harry, naar de WegisWeg. Even de refill-mug weer geactiveerd en een slokje genomen.

En toen door naar de magie. 

Wat een speciaal gevoel is het toch als je door de muur heen loopt. Heel leuk is het ook om naar de mensen om je heen te kijken. Je haalt de mensen die er voor het eerst zijn gelijk tussenuit. Die gaan vol in de remmen en staan met open mond en glimmende ogen om zich heen te kijken. Vandaag hadden de bofkonten die gelijk met ons er door heen liepen ook nog de mazzel dat een halve minuut later de draak gelijk vuur begon te spugen. Wij kwamen nu voor de vierde keer door de muur en ook wij zijn nog niet in staat om gelijk door te lopen. Het is zo overweldigend wat je allemaal ziet.

ZOEK DE VERSCHILLEN 

Dit keer gingen we Knockturn Alley (Verdonkeremaan steeg) in. Dat hadden we de vorige keer niet gedaan. Daar is het ook echt top. Aan alles is gedacht. De afwerking is echt tot in de puntjes van de puntjes. Er is alleen maar een winkeltje maar alles is voelbaar dat dit de duistere kant van de magie is. Zo leuk om te zien. 

Toen door naar “de Bank”. Eerst je tas in een kluisje en door de ingang naar binnen. Er zou een wachtrij zijn van maar 30 minuten. Das niet verkeerd. En inderdaad ging dat goed. We liepen door de wachtrijen buiten, waren zo binnen bij de Goblins, achterlangs en langs de kranten en kantoren. We gingen zelfs zo snel dat we niet eens op de foto werden genomen. Hup de lift in en aan de andere kant door. Trap op en toen………volop in de remmen. Weer stonden we een lange tijd stil en zagen we het ene lege bakkie na de andere vertrekken en weer terug komen. Ook dit duurde een tijd. Als je het aan een van de medewerkers vraag dan krijg je altijd hetzelfde antwoord. Zij hebben ook geen idee wat eraan de hand is. Uhuh!! Maar gelukkig kwam het toch weer op gang en mochten we ook instappen. Bij Bellatrix in het begin ging het niet helemaal goed. Dan moet eigenlijk het karretje naar beneden “storten”  maar bij ons duurde dit toch wel iets langer dan gepland. Want het filmpje was al afgelopen en wij kijken dus ook nog even naar een zwart scherm. Dus het probleem was waarschijnlijk toch nog niet helemaal opgelost. Voor de rest hadden wij gelukkig geen problemen dus hebben we weer dik genoten van deze geweldige attractie. Nog steeds geen idee wanneer nu iets begint en waarneer iets ophoudt maar ik zoek er ook maar niet meer naar. Gewoon genieten is veel beter. Toen we uit “de Bank” kwamen zagen we dat het flink geregend had. Mensen liepen in poncho´s en er lagen flinke plassen op de grond. Maar toen wij naar buiten liepen was het alweer droog. We hadden deze bui dus helemaal gemist. Hierna wilden we met de trein naar het andere park. Hop hop meiden even een beetje doorstappen want het is al twee uur en we willen ook nog wat doen in het andere park. En………station weer dicht (net als van de week). Even gevraagd aan een medewerker wat er aan de hand was maar je raadt vast al het antwoord…..ze had geen idee. Ik kreeg toen ondertussen het gevoel dat iemand ons een teken aan het geven was. Iemand wilde misschien een punt duidelijk maken dat het misschien niet onze dag was in Universal. Zouden we nu maar stoppen? Dat wilde de meiden natuurlijk niet horen. We gingen dan maar naar MIB. En mijn ogen laten gaan over Will Smith is voor mij nooit een probleem. Mij hoor je niet klagen.  Deze attractie is een laser-schiet-baan maar dit karretje heeft nogal de neiging te gaan spinnen waardoor wanneer je net lekker bezig ben dingen te raken weg wordt gedraaid. Tenminste dat excuus gebruikt Kenneth dit keer want ook nu verloor hij dik. Ik was weer de winnaar en hij heeft zelfs verloren van Mea hahahahahaha. Haar dag kon niet meer stuk!! Die heeft heel de weg naar de uitgang gehuppeld en gelachen.

Toen we uit MIB kwamen zag Kenneth op zijn app dat Kings Cross weer open was dus daar liepen we gelijk naar toe. Ja hoor we konden naar binnen en zaten al vrij snel in de trein. Helaas voor de meiden hadden we dezelfde raam film als onze eerste keer. Maar we vonden het toch nog steeds heel bijzonder hoor hoe ze dit gedaan hebben.

Aangekomen in Zweinsveld gingen we door naar de andere in/uitgang omdat we naar Spiderman wilden gaan. We hadden ook niet meer zoveel tijd omdat we met Corrie en Bert hadden afgesproken dat we thuis zouden eten. Gauw lopen langs Jurassic Parc om toch nog gauw een paar foto´s te maken in Toon Lagoon. De gebruikelijke die iedereen maakt maar die toch wel heel erg leuk zijn. Maar veel tijd hadden we niet dus snel doorlopen naar Spiderman. Daar gingen de meiden alleen in de single rij. (Die is vandaag toch wel een uitkomst gebleken). Ik kan wel tegen achtbanen maar heel veel simulatie maakt me zo ziek als een hond. Dus deze sloeg ik even over. Kenneth had ook niet zoveel zin en dus gingen ze met zijn drieen. Dat ging echt heel snel en ze waren zo weer bij ons terug. 

                                               

Omdat dit iets sneller was gegaan dan gepland hadden we nog wat minuten over en aangezien we toch langs “de Hulk” liepen konden Yentle en Solange nog gauw naar binnen. Ook nu weer gebruik maken van de single rij. Maar toen ze aan de beurt waren hadden ze diegene die daar bij stond zielig aangekeken en mochten ze toch tegelijkertijd naast elkaar zitten. Stelletje smiechten. 

Toen was het echt tijd. We gingen naar de auto en niet veel later reden we de garage uit. Het was afscheid nemen van alle pretparken in Orlando. 

                                                      

Nog even langs de afhaal Chinees en dan door naar huis. Na het eten koffers pakken. Dat was nog wel even een gepuzzel want het is niet zozeer het gewicht maar ook de volume. Het is wel gelukt maar alle zes de koffers zitten nu tjok vol. Er kan niets meer bij. Kenneth is helemaal in zijn nopjes want dat houdt in dat de creditcard de aankomende week voornamelijk in mijn portemonnee blijft zitten.

Vanaf morgen zullen we op het schip zitten. We hopen dat we wel internet kunnen regelen (Kenneth heeft het zeker nodig hebben voor zijn werk) maar dat zal dan wel heel beperkt zijn. Ik zal zeker elke dag wel een verslag te schrijven en zal deze ook zeker proberen te plaatsen maar zal er dan geen foto´s bij zetten. Die kosten teveel tijd. Ook Yentle´s vlog zal even op zich laten wachten. Wanneer we weer in Nederland zijn zullen ook die geplaatst worden. Ik wil nogmaals iedereen bedanken voor het reageren. Het is voor ons ook zo leuk om ´s morgens jullie reacties te lezen. Daarvoor blijf ik ook ´s nachts doorgaan.