A POTTER of a day!!

Het weer: ´s morgen regen, rond 11 uur werd het droog en bleef het droog
Aantal foto’s: 505
Totaal aantal foto’s: 2934

@ Caroline: We zijn nog maar pas met LOL begonnen maar hier een paar foto´s en een foto van ons visitekaartje. Dat geef je misschien al een idee. Na de vakantie komt onze website en Facebooksite on line.

@ iedereen: Het weer zit de laatste dagen echt flink tegen maar vandaag mogen we niet klagen (al dacht ik daar vanmorgen anders over).
@Ria: We laten ons niet kennen hoor en als echte Nederlanders zijn we die regen wel gewend. We gaan gewoon door met plezier maken.
@Anita: Ik kan je de Disney mini golfbanen echt aanbevelen. Ze zijn heel leuk, zeker winterland (al is die niet echt heel moeilijk).
@Arianne: Micheals is echt geweldig!

De dag begon vandaag al met regen. Ik was gisteravond tot laat doorgegaan met de blog en had dus maar een kort nachtje gehad omdat we vandaag vroeg naar het park wilden gaan. Dat was al niet echt bevorderlijk voor mijn humeur. Toen we in de auto stapten en we met dikke druppels op de voorruit van Sandy Ridge afreden was mijn bui net dezelfde donderwolk als die boven ons hing. Met gepaste afstand benaderen was voor iedereen het devies. Ik weet dat we ons niet moeten laten kisten door de regen en als echte Nederlanders zijn we wel een beetje regen gewend. Maar mensen, het is mijn vakantie in een als bekend zijnde zonnig land. Ik wist dat er een buitje per dag te verwachten was maar om in deze grauwe wereld wakker te worden en naar een PRET park te rijden was echt net een beetje te veel gevraagd. Wat had ik de pest in mijn lichaam. Alles deed zeer van de regen en vochtige lucht. Ik hoopte juist op veel warmte zodat ik er in Nederland weer een tijdje tegenaan kon. Ik kon er niets aan doen maar was echt stront sacherijnig.

We waren rond negen uur in de parkeergarage van Universal en liepen in vlugge draf richting de ingang van Universal Studio´s. Het was geen weer om te slenteren.

De meiden wilden heel graag naar de Minion attractie en daarna zouden we door gaan naar het HP gedeelte. De Minion attractie is vlak na de ingang en toen we daar naar toe liepen stond er al 80 minuten wachtrij. Dat hadden we al verwacht en omdat we zagen dat een groot gedeelte van de wachtrij overdekt was zijn we er maar bij gaan staan. Heel even stonden we buiten in de drup maar al gauw stonden we overdekt en gingen ook gelijk die afschuwelijke poncho´s uit. Die waren nl echt weer nodig geweest. De wachtrijen bij Universal zijn over het algemeen hetzelfde als in Europa. (Uitzondering is echt het kasteel van HP), lange banen rijtjes lopen. Maar we stonden droog dus het was prima. Al gauw werd deze wachtrij nog langer en stonden er mensen veel langer “buiten in de regen”. De wachttijd was toen opgelopen naar 120 minuten. De Minions waren echt geweldig. Het is een super leuke attractie en ook de voorruimte is heel erg leuk. Daarna kwamen we NATUURLIJK uit in een winkeltje waar het heel lastig was om de meiden voorbij alles te trekken. Bij Mea lukte het me niet en die is nu een Minion horloge rijker. 

Daarna was het klaar met het getreuzel en wilden we zo snel mogelijk naar KingsCross en de WegisWeg. Het regende nog steeds pijpenstelen en ook mijn humeur was nog steeds richting vriespunt. Het was echt moeilijk om de spirit erin te houden. Ik zag ons alweer snel richting de uitgang lopen omdat het gewoon weer niet te doen was. Wat een ellende. Dat was toch niet mijn idee van een Florida vakantie.

Maar toen kwamen we aan in het HP gedeelte. Als eerste zie je de paarse bus staan. Een triple dekker. Die is op zichzelf al geweldig maar als je dan aan de andere kant komt zie je er iemand bij staan die een praatje houdt met het pratende hoofd wat in de bus hangt. En dat hoofd maakt grapjes en is ook echt aan het praten met de mensen die erbij komen staan. Natuurlijk wilden de meiden er ook mee op de foto en daarna gingen we nog even in de bus kijken. Je ziet daar gewoon de bedden staan zoals het in de film ook is. Ondertussen had ik gelijk die lelijke poncho uitgetrokken. Er worden nu zoveel foto´s en filmpjes gemaakt dat ik dan alleen nog maar druk bezig zou zijn om iedere camera te ontduiken. Daar had ik dus geen zin in. Dan maar nat. Maar de weergoden waren we zo goed gezind. Het hield al heel snel op met regenen en de rest van de dag hebben we geen regen meer gezien. Wat geweldig. Mijn humeur klaarde ook net zo snel op. Ik was op een geweldige plek en de regen was ook gestopt. Dat was dubbel genieten. Hier kon je gewoon niet sacherijnig rond lopen.
Mijn grote grijns is ook niet meer van mijn hoofd af gegaan. Het kind in mij was wakker geschut en in gedachte liep ik ook in zo´n Zwijnstein robe, een toverstok in mijn handen en een sjaal om mijn nek. 

Nadat we de bus aan alle kanten hadden bekeken liepen we naar de WegisWeg en letterlijk valt je mond open als je daar de hoek van omloopt. Wat is dat geweldig gemaakt. Je waant je echt in de film en je komt ogen te kort. Overal zie je bijzondere dingen, dingen die je herkent en die je ook van dichtbij wilt zien. Het is echt niet te beschrijven hoe leuk we het daar vonden. Het was zo echt, je waant je echt in de film. Eerst hebben we op onze gemak rond gekeken om zo steeds dichterbij de bank te komen waar ook de attractie is.

Voor de deur stond dat de wachtrij 45 minuten zou zijn maar uiteindelijk werd die toch langer omdat tot twee keer toe de rij een tijdje stil stond. En in tegenstelling tot het kasteel was er hier voor het allergrootste gedeelte niet veel te zien. Pas als je echt binnen in de bank bent wordt het leuker. Maar ach, we waren zo nieuwsgierig hoe de nieuwe attractie zou zijn dat het ons niet zoveel kon schelen hoe lang we moesten wachten. Mam zei zelfs dat ze zelfs wel 4 uur zou wachten. Vind ik persoonlijk wel een beetje lang maar ach……..hahahaha. 

Als je eenmaal binnen bent kom je echt in de bank met alle Goblins die daar werken. Zo mooi hoe die zijn gemaakt. Ze kijken je gewoon aan. Je loopt er vlak langs en op een gegeven moment wordt er zelfs tegen je gesproken. Echt zo leuk. 

Dan loop je verder en kom je dieper in de bank. Ook dan ben je nog niet gelijk bij de karretjes want je moet zelfs met een lift (die niet omhoog of omlaag gaat maar je wel die indruk geeft) nog een paar trappen en dan ben je uiteindelijk op je plek van bestemming. In de tussentijd word je ook nog op de foto genomen en dit is de eerste groepsfoto die we wel hebben genomen. Hij is zo leuk. Je ziet het plezier eraf stralen.

Wat is deze attractie geweldig. Je weet gewoon niet wanneer je waar bent. Wanneer het een simulatie is, wanneer een achtbaan en wanneer je naar een 4D film zit te kijken want dan krijg je ineens water naar je toe gespoten. Het is zo knap gedaan en zo levensecht. Voordat je het karretje wordt er ook duidelijk gemaakt dat filmen niet mag. Kenneth gaat het erop gooien dat hij eigenlijk heel slecht Engels verstaat en al helemaal niet kan lezen. Hij heeft dus ook doodleuk de hele attractie met zijn mobiel zitten filmen en ook al moet je zelf een 3D bril op, het filmpje is nog heel duidelijk ook. Dat is leuk om nog eens terug te kijken. Yentle zal hem gaan verwerken in haar vlog :-D

Voor ons gevoel waren we veels te snel uit de attractie, het had nog wel een tijdje langer mogen duren. 

Na de attractie besloten we wat te gaan eten. De lekkende ketel was onze eerste keus maar daar was buiten een wachtrij van 20 minuten. Daar hadden we niet zo veel zin in. Dus maar weg uit de WegisWeg. Even daarbuiten zit ook een eettentje waar je sandwiches en cakes kan kopen dus ieder koos wat uit en hebben we daar lekker buiten zitten opeten. Ondertussen Kings Cross goed in de gaten houden want die was tijdelijk gesloten. Er stonden mensen voor de ingang die het publiek tegenhielden. 

Maar vandaag was onze timing goed. Met de laatste hap die naar binnen ging waren ook die mensen verdwenen en zagen we weer mensen naar binnen lopen. Dus gauw opruimen en ook het station in. Dat ziet er allemaal zo echt uit en er was bijna geen wachttijd. We konden na het scannen van onze parkkaartjes (je hebt echt een hopper voor twee parken nodig) zo doorlopen en waren we bijna bij de trein. De treinrit duurt 4 minuten heen en dan moet je ook wachten tot dat hij weer terug komt met een nieuwe lading mensen want je mag niet in de trein blijven zitten. Alles bij elkaar optellen wacht je dus een kwartier per treinbeurt als je niet aan de beurt bent. Maar het ging echt heel snel. Er gaan een hoop mensen tegelijk in de trein. Ook loop je op een gegeven moment gewoon door een muur heen. Geweldig om dit te zien.

Weer een super, geweldige, bijzondere attractie. Je zit in een coupe en daarvan worden de deuren gesloten. Dan heb je een raam waar je denkt dat je naar buiten kijkt maar je ziet eigenlijk een film en die is zo geweldig gemaakt. En elke keer is hij ook weer anders. Op de heenreis naar Hoagsmead was hij anders dan op de terugreis naar Kings Cross. Ook zie je elke keer Harry, Ron, Hermelien en andere langslopen en dan hoor je die praten. Je kijkt echt je ogen uit. 

Toen we in Hoagsmead waren aangekomen maakte Solange en Yentle er gelijk even gebruik van om nog gauw een rondje drakenachtbaan te pakken want daarvan was de wachttijd maar een kwartier en een aantal van ons moesten toch even de restroom gaan opzoeken. Stelletje smiechten. toen we weer compleet waren liepen we terug naar het treinstation zodat we onze terugreis konden aanvangen. Zoals gezegd was deze anders dan de heenreis dus het was echt dubbel genieten. 

Bij terugkomst doken we toch nog even de WegisWeg op omdat ik heel graag een foto wilde hebben van de vuurspugende draak. Dit doet hij zo´n iedere 10-15 minuten. Heel veel mensen staan erop te wachten en wij zijn er maar bij gaan staan. 

Toen we dat plaatje hadden gingen we weg uit HP land en liepen we door naar de Simpsons. De meiden deden met zijn drieën een ritje. De volwassenen hadden er even geen zin in. 

Na de Simpsons richting de uitgang want het liep al tegen vijf uur. Nog gauw even E.T. meegenomen want daar stond geen wachtrij en die is toch wel heel zoet. Alleen mis ik elke keer weer aan het einde dat mijn naam door hem wordt genoemd. Das wel jammer. 

Nu echt door naar de uitgang want we hadden nog een missie. Een pin en een shotglas van het Hardrock Cafe voor Claudia. We zouden gelijk twee vliegen in een klap slaan want we gingen er ook gelijk maar eten. Heerlijk weer gegeten met geweldige muziek. Wat is dat toch een geweldig leuk restaurant. We gaan er elke vakantie eten en vinden het echt top. Deze vakantie zullen we er nog twee gaan bezoeken want ook daar gaan we op pin en shotglas jacht. Ik weet niet of we bij elk zullen gaan eten. Misschien alleen een drankje hihihi.

Daarna gingen we naar huis. De meiden doken nog in het zwembad en ik achter de laptop. Alle foto´s verzamelen zou nog een hele klus worden (er waren er zo weinig gemaakt ;-D) en ook het verslag is weer niet kort geworden. Op dit moment zit Kenneth tegenover me te werken en is de rest al in hun bed. Het is ook al 23:45 uur en heel de dag lopen en wachten hakt er natuurlijk flink in. Ik ga gauw deze blog afmaken en dan ook naar mijn bed. Ik hoop op meer slaapuren dan afgelopen nacht.

weer een aflevering van Yentle´s vlog