aantal foto's:
totaal aantal foto's:
Vandaag was het dan eindelijk weer zo ver. We gaan weer naar
ons geliefde vakantieland. Ik zie er altijd heel erg tegenop want dat reizen is
echt slopend voor me. Maar als je niet reist dan kom je ook nergens en ik wil
heel graag wel ergens komen. Het is dus altijd maar even kiezen op elkaar en
gewoon doorgaan. Gisteravond hebben we Little miss Pip naar Marga gebracht. Die
voelde al heel de dag dat er iets ging gebeuren want ik liep al haar spullen te
verzamelen. Eten, speelgoed, borstel, mandje; het verdween allemaal in een
grote tas. Toen we na het eten haar gingen wegbrengen wist ze ook niet of nu
blij mee moest lopen of dat ze maar op de bank bleef zitten. Bij Marga was ze
wel heel vrolijk en ging het afscheid nemen ook heel goed. Ze heeft het daar
prima naar haar zin en er zal zeker heel goed voor haar gezorgd worden. Zoals
Marga zei: “we zorgen voor haar of dat ze van ons is”. Ik heb er alle
vertrouwen in.
Dit vliegtuig heeft een super-de-luxe entertainmentsystem aan boord zodat iedereen zijn eigen schermpje heeft met enorm veel keuze uit films, muziek en games. De meiden werden heel blij van wat ze zagen dus daar hadden we geen kind meer aan. We hadden zelfs een afstandsbediening in onze armleuning. Zo relaxed!! Ik ben de tijd doorgekomen met mijn grote vrienden Tatum (Channing-Jupiter Ascending), Will (Smith-Independance day) en Leonardo (diCaprio-the Great Gatsby). Als je dan toch veroordeeld bent om heel de tijd op je kont te zitten, dan maar in goed gezelschap van mannen die totaal geen pijn doen om naar te kijken. Het reizen is al zwaar zat, toch??
Het is maar een klein stukje verder en dan rijden we Sandy Ridge weer op. Als we thuiskomen ruimen we de boodschappen gauw op, maak ik gauw het verslag verder af en is Kenneth druk bezig om op alle apparaten die we mee hebben genomen het internet werkend te krijgen. Dat lukt niet geheel vlekkeloos. Ik ben echt versleten en wil alleen nog maar naar mijn bed. Morgen weer een dag.
Toen gauw naar huis. De kinderen gauw naar hun bed sturen en
zelf ook zo snel mogelijk de laatste restjes in de koffer stoppen. Even nog
wegen, een paar dingen verschuiven, alleen nog de laatste toilettas
morgenochtend erbij en dan kunnen we gaan. De wekker zou om 4:30 gaan. Daar
kreeg mijn wekker alleen deze ochtend geen kans voor. In tegenstelling tot alle
andere ochtenden in het jaar stond er nu een heel vrolijke, hyperactieve Yentle
naast ons bed. Drie minuten voordat mijn wekker af zou gaan. Zo vrolijk is ze
anders nooit. Je kan haar op ieder willekeurige andere ochtend het beste
vergelijken met een donderstorm waar iedereen uit lijfsbehoud het verst bij
verwijderd blijft. Om zo veel mogelijk de bliksemschichten te ontwijken die zij
dan om zich heen afvuurt. Nee een zonnestraaltje is ze nooit in de ochtend.
Maar vandaag wel. Ze had weer zoveel zin om te gaan. Gingen we maar elke dag op
vakantie!
Het was weer een kort nachtje voor iedereen maar voor een
aantal van ons was het niet echt tot slapen gekomen. Nu beginnen de meiden daar
ook last van te krijgen. Om vijf uur stonden de oudelui voor de deur. Wij waren
startklaar om te gaan. Gauw de koffers in de achterbak en 5:05 reden we
richting Schiphol. Gelukkig reed het heel lekker door en waren we er nog binnen
het uur. Het was rustig op P3. De mannen brachten gauw de auto weg en al snel
waren ze weer terug zodat we met de bus naar de vertrekhal konden.
Het was gisteren niet mogelijk om online in te checken dus stond ik daar aan zo’n paal alles in te voeren en te controleren. Toen dat achter de rug was kwamen we er achter dat voor de senioren in ons gezeldschap al wel was doorgeboekt maar voor ons niet. Dat stond niet op de boardingpas. Maar even gaan vragen want we wilden wel heel graag dat de koffers ook de juiste weg wisten te vinden. Een aardige vrouw van de KLM kwam ons al gauw verder helpen. Zij regelde nieuwe passen waarop wel ons vervolgtraject op vermeld stond. Dus op naar een nieuwe ervaring. Het zelf inchecken van je koffers. De eerste twee koffers waren geen probleem. Prima onder het gewicht. De klep ging elke keer dicht en weg waren de koffers. Gelukkig had Kenneth toen een prima idee om dan toch eerst de zwaarste koffer erop te zetten want als er iets mis ging dan hadden we nog een koffer over om iets te regelen. Dat was maar goed ook want deze koffer was ineens 1,5 kilo te zwaar. Kak!! Die nog steeds aardige mevrouw vertelde ons toen dat we toch dan moesten gaan hevelen met onze spullen want er mocht niet meer gecompenseerd worden. Gauw de sleutels zoeken van onze slotjes, gauw die toilettas eruit en nog maar een ander tasje en die in die andere koffer gestopt. Die was een stuk lichter. Nu moesten we echter wel gelijk naar de balie waar wel een medewerkster achter zat. En wat bleek!!! Nu was onze lichte koffer weer veel te zwaar en onze lichte koffer weer een stuk onder het gewicht. Dat kon nooit die toilettas zijn! Dat meisje achter de balie had het allemaal gevolgd en die zei ook dat ze het wel geloofde dus ze deed deze twee koffers gewoon labelen en ze mochten mee. Dus tip voor iedereen……probeer toch maar bij de balie je koffers in te checken. Die denken wel met je mee.
Het was gisteren niet mogelijk om online in te checken dus stond ik daar aan zo’n paal alles in te voeren en te controleren. Toen dat achter de rug was kwamen we er achter dat voor de senioren in ons gezeldschap al wel was doorgeboekt maar voor ons niet. Dat stond niet op de boardingpas. Maar even gaan vragen want we wilden wel heel graag dat de koffers ook de juiste weg wisten te vinden. Een aardige vrouw van de KLM kwam ons al gauw verder helpen. Zij regelde nieuwe passen waarop wel ons vervolgtraject op vermeld stond. Dus op naar een nieuwe ervaring. Het zelf inchecken van je koffers. De eerste twee koffers waren geen probleem. Prima onder het gewicht. De klep ging elke keer dicht en weg waren de koffers. Gelukkig had Kenneth toen een prima idee om dan toch eerst de zwaarste koffer erop te zetten want als er iets mis ging dan hadden we nog een koffer over om iets te regelen. Dat was maar goed ook want deze koffer was ineens 1,5 kilo te zwaar. Kak!! Die nog steeds aardige mevrouw vertelde ons toen dat we toch dan moesten gaan hevelen met onze spullen want er mocht niet meer gecompenseerd worden. Gauw de sleutels zoeken van onze slotjes, gauw die toilettas eruit en nog maar een ander tasje en die in die andere koffer gestopt. Die was een stuk lichter. Nu moesten we echter wel gelijk naar de balie waar wel een medewerkster achter zat. En wat bleek!!! Nu was onze lichte koffer weer veel te zwaar en onze lichte koffer weer een stuk onder het gewicht. Dat kon nooit die toilettas zijn! Dat meisje achter de balie had het allemaal gevolgd en die zei ook dat ze het wel geloofde dus ze deed deze twee koffers gewoon labelen en ze mochten mee. Dus tip voor iedereen……probeer toch maar bij de balie je koffers in te checken. Die denken wel met je mee.
Door naar de douane. Alles gauw in de bakken gedaan, onze
schoenen mochten we in Nederland gewoon aanhouden en door de scanner ermee. En
wat bleek….onze Mea vond het toch een heel goed idee om toch nog een schaartje
mee te nemen. Die had ze gewoon los in haar overvolle tas gemikt maar de
scanner had hem toch opgepikt. Dus die douanebeambte ging op onderzoek uit en
na veel wroeten kwam het schaartje naar boven. Hij werd heel goed bekeken en
weer terug gemikt in de overvolle tas! Blijkbaar kan je met een kinderschaartje
niet al te veel schade uitrichten.
En weer door, naar de super ongezellige, op zijn kop staande
vertrekhal waar alle winkeltjes in de verbouwing zijn en waar de plaza is
geminimaliseerd. Gauw toch even twee tafeltjes bij elkaar geschoven want we
hadden nog niet gegeten. Dat was weer even schokkend voor onze portemonnee. Ik
verwacht dat we voor dit bedrag zeker twee keer hadden kunnen ontbijten in
Amerika. Maar ach, we moesten toch wat in onze maag hebben dus het was niet
anders.
Na het ontbijten gingen we nog even langs de alternatieve
“winkeltjes” en werd er weer het nodige aan heerlijk geurende luchtjes
ingeslagen. Traditiegetrouw hoort dit aan het begin van onze vakanties. Een
krantje voor pap en toen konden we door naar gate D28. We waren nog niet eerder
bij D-gate geweest. Natuurlijk hadden we weer zo’n beetje een van de laatste
gates maar ach,
we hadden de tijd. Echt lang duurde het wachten niet dat we
mochten boarden. Alles liep goed op schema en al gauw gingen we de lucht in.
Dit ritje duurde niet lang.
Voordat we het wisten waren we al in Dublin en
konden we weer onze benen strekken. Uit het vliegtuig door naar connecting flights.
In Dublin heb je echter ook een Amerikaanse douane, dat is heel gemakkelijk
want daardoor hoef je in Amerika niet meer door de douane en hier was het een
heel stuk minder druk. Eerst gingen we nog even wat eten omdat we weten hoe het
vliegtuigeten smaakt, dan hadden we tenminste een ondergrondje. Voor de douane
had je leuke winkels en ook wat eet plekken waaronder een Burger King. Die werd
de gelukkige vandaag. Nadat we hadden gegeten gingen we richting de douane. We
konden bijna gelijk doorlopen. Daar werd ook weer alles in de bakken gedaan en
ging het door de scanner dit keer werd Yentle eruit gehaald. Die man bleef
zoeken en zoeken en zoeken naar iets wat hij gezien had op de scanner. Tot op
dit moment zijn we er niet achter wat dit nu precies geweest moet zijn geweest
want verschillende dingen moesten nog apart door de scanner maar niets bleek
het te zijn geweest. Uiteindelijk kon ze alles weer in haar rugzak stoppen en
konden we weg. Op naar het volgende gedeelte. Daar ging het probleemloos. We
wisten wat we moesten doen. Alleen antwoord geven op de vragen die hij stelde,
niet grappig willen zijn en vooral heel behulpzaam. Wat heel nieuw voor ons was
dat hij onze kaartjes scande die we hadden gekregen voor de koffers en daardoor
kwamen ze op een scherm te zien. Je ziet dan een foto van een meneer die onze
koffer scant. Op de foto is heel duidelijk je koffer te zien/herkennen en hij
vraagt dan ook of dit jouw koffer is. Dit doet hij dan ook met de andere
koffers en als je ze allemaal geïdentificeerd hebt komen nog wel de vragen of
we ze zelf hebben ingepakt of alleen hebben gelaten. Daar hebben we natuurlijk
de juiste antwoorden op gegeven en was hij ook weer tevreden. Op naar de gate. Die was zowaar helemaal
vooraan.
Weer maar even wachten en toen begon ook daar het boarden weer. Dat
liep allemaal zeer soepel vandaag. We gingen snel met zijn allen aan board en
we konden ook zeker op tijd vertrekken. We zitten precies boven de
linkervleugel. Dat maakt het uitzicht wat minder maar de meeste tijd vliegen we
toch boven de wolken en kijken we alleen maar op een grote wattendeken neer.
De keuze wat betreft het eten was 1. Spicy Chicken with rice
and vegetables of 2. Beef with patato’s. Yentle, Solange en ik namen de
Chicken. De rest namen de beef. Laten we het erop houden dat het toetje heel
lekker was. Die hebben we wel allemaal opgegeten.
Dit vliegtuig heeft een super-de-luxe entertainmentsystem aan boord zodat iedereen zijn eigen schermpje heeft met enorm veel keuze uit films, muziek en games. De meiden werden heel blij van wat ze zagen dus daar hadden we geen kind meer aan. We hadden zelfs een afstandsbediening in onze armleuning. Zo relaxed!! Ik ben de tijd doorgekomen met mijn grote vrienden Tatum (Channing-Jupiter Ascending), Will (Smith-Independance day) en Leonardo (diCaprio-the Great Gatsby). Als je dan toch veroordeeld bent om heel de tijd op je kont te zitten, dan maar in goed gezelschap van mannen die totaal geen pijn doen om naar te kijken. Het reizen is al zwaar zat, toch??
Doordat onze eerste vlucht heel kort was, 1 uur en 20
minuten duurt deze vlucht voor ons gevoel wel HEEL lang. In totaal duurt deze
10 uur. De kinderen beginnen op een geven moment wel een beetje onrustig te
worden. Blijkbaar zit er toch wel een limiet aan hoe lang zij achter elkaar
film kunnen kijken. Nooit gedacht, zo leer je elke dag weer wat nieuws, hahaha.
Maar ze doorstaan het prima en de sfeer blijft goed. Ben echt trots op onze
meiden want stil zitten is niet echt hun ding. Bewegen en dansen doen ze
liever.
We landen om 18:00 uur en dat gaat heel soepel. De piloot
houdt lekker vaart door naar de gate en voor dat we het weten kunnen we het
vliegtuig uitstappen. Dan even opletten waar we naar toe moeten lopen. Dat gaat
vrij vlot en voor dat we het weten zitten we in de people mover die ons verder
brengt. De meiden vinden het geweldig.
Dan de koffers. Die kwamen in twee delen. Heel even zag ik mezelf alweer in allerlei bochten wringen om duidelijk te krijgen dat we drie koffers te kort kwamen maar uiteindelijk kwamen ze dan toch ook. We waren een van de laatste mensen die met hun koffers wegliepen.
Dan de koffers. Die kwamen in twee delen. Heel even zag ik mezelf alweer in allerlei bochten wringen om duidelijk te krijgen dat we drie koffers te kort kwamen maar uiteindelijk kwamen ze dan toch ook. We waren een van de laatste mensen die met hun koffers wegliepen.
Bij autohuur waren we snel aan de beurt en voordat we het
wisten zaten we in de auto’s. We hebben weer even twee auto’s. Morgen gaat er al
weer een terug want die hadden we alleen even nodig om iedereen en alle koffers
richting de villa te krijgen. Hoe geweldig is het als je weer allerlei punten
gaat herkennen. Als je die Mickey oren weer ziet staan.
Vlak bij de villa is een Publix en daar zijn mam en ik gauw uitgestapt om alleen het hoog nodige te kopen zodat er wat drinken in huis is en dat we morgenochtend kunnen eten. De mannen reden gauw door om de koffers en de meiden naar huis te brengen en Kenneth komt gauw ons dan weer ophalen. Vlak voordat we bij de Publix aankomen zien we ineens iets pijlsnel de lucht in schieten. Het was natuurlijk wel in de verte maar het gebeurde wel vlak voor ons neus. Wat zou dat nu weer zijn. Later komen we er achter dat het een raketlancering was van Cap Canaveral. Toch ook weer leuk om dat nog mee te pikken.
Vlak bij de villa is een Publix en daar zijn mam en ik gauw uitgestapt om alleen het hoog nodige te kopen zodat er wat drinken in huis is en dat we morgenochtend kunnen eten. De mannen reden gauw door om de koffers en de meiden naar huis te brengen en Kenneth komt gauw ons dan weer ophalen. Vlak voordat we bij de Publix aankomen zien we ineens iets pijlsnel de lucht in schieten. Het was natuurlijk wel in de verte maar het gebeurde wel vlak voor ons neus. Wat zou dat nu weer zijn. Later komen we er achter dat het een raketlancering was van Cap Canaveral. Toch ook weer leuk om dat nog mee te pikken.
Het is maar een klein stukje verder en dan rijden we Sandy Ridge weer op. Als we thuiskomen ruimen we de boodschappen gauw op, maak ik gauw het verslag verder af en is Kenneth druk bezig om op alle apparaten die we mee hebben genomen het internet werkend te krijgen. Dat lukt niet geheel vlekkeloos. Ik ben echt versleten en wil alleen nog maar naar mijn bed. Morgen weer een dag.
En dan nu genieten!!
BeantwoordenVerwijderenFijn dat jullie er weer zijn. Veel plezier.
BeantwoordenVerwijderenFijne voorpret..regelen regelen regelen...Maar Nu genieten genieten genieten!
BeantwoordenVerwijderenVreemd dat t schaartje v Mea in Nederland problemen oplevert maar inAmerika niet?
GroetjesAntoinette
jullie zijn er ... nu lekker genieten..
BeantwoordenVerwijderenDe reis is achter de rug en nu maar veel plezier maken!
BeantwoordenVerwijderenDe reis is hoed verlopen en nu alleen nog maar genieten!!
BeantwoordenVerwijderenHave Fun!!
De reis is goed verlopen en nu lekker genieten op Sandy Ridge, het leven is goed ;-)
BeantwoordenVerwijderenWelcome home!!
BeantwoordenVerwijderenFijn dat alles goed is gegaan, nu lekker slapen en dan kan morgen het feest beginnen!
Dikke kus van ons xx
Fijne vakantie lieffies,
BeantwoordenVerwijderenKus van ons, Marlies
Dat was een voorspoedige vlucht en de langste dag van de vakantie is voorbij. Vandaag zijn jullie vast vroeg wakker en kunnen jullie lekker gaan genieten. Heel veel plezier.
BeantwoordenVerwijderenEen goed begin van de reis is een goed begin van de vakantie. Doe rustig aan, foto's volgen wel. wij snappen het.
BeantwoordenVerwijderenEen goed begin van de reis is een goed begin van de vakantie. Doe rustig aan, foto's volgen wel. wij snappen het.
BeantwoordenVerwijderenEen vlotte reisdag zo te zien. En vandaag kan de vakantie dan echt beginnen. Have Fun.
BeantwoordenVerwijderenReis goed gegaan en alle koffers zijn er dussssss........HAVE FUN!!!!
BeantwoordenVerwijderenWelkom hier! Lekker dat jullie er nu ook zijn en dat de vakantie kan beginnen. ENJOY!!
BeantwoordenVerwijderenDat was wel een hele voorspoedige reis.
BeantwoordenVerwijderenHave fun!
Welkom!! jullie kunnen ook beginnen met genieten!!
BeantwoordenVerwijderenMooi dat jullie een goede reis hebben gehad.
BeantwoordenVerwijderenVeel plezier in the sunshine State !
Erg he je hondje weg moeten brengen,maar je weet dat ie in goede handen is.
BeantwoordenVerwijderenEn yes jullie zijn er.
Dus nu maar lekker genieten
Wat een geweldig filmpje van Yentle! Van wie zou ze dat hebben?Weer iets leuks om naar uit te kijken iedere morgen.Hier straalt de zon inmiddels na een onrustige winderige dag gisteren dus ik hoop voor jullie ook een droge dag.Veel plezier.
BeantwoordenVerwijderen