We kunnen varen

Vandaag weer een mijlpaal. Vanmiddag werd ik gebeld dat de cruise papieren binnen zijn. Of ik ze op wilde komen halen of dat ze opgestuurd moeten worden?
Aangezien Cruise Club echt niet ver bij ons huis vandaan is ben ik maar in de auto gestapt en met vliegend vaartje ernaar toe geraced. Met de post sturen kan natuurlijk best maar dan hebben we ze pas een dinsdag in huis. En dan gaan we ervan uit dat het natuurlijk niet kwijt raakt in de post. Maar nu zijn ze binnen. Veilig in ons huis.  Wat me wel opvalt is dat we in het begin nog “tags” kregen die we aan onze koffers moesten doen. Dat waren echte “tags”, gekleurde “tags”. Dan kunnen de kruiers zien naar welke hut de koffers moeten. Nu geen gekleurde tags. Nu zit er één A4-tje erbij met een vaag kopietje, die mag ik dan nu zelf kopiëren en op een of andere manier goed aan die koffer vast zien te maken dat het erop blijft zitten. Die koffers zullen dan ondertussen goed vol zitten (lees: koffer nummer 6 zal dan ook vol zijn) en die wil ik echt niet kwijt raken. Er zijn 2706 hutten aan boord. Zou toch heel vervelend zijn als ik ze allemaal af zou moeten lopen en op de deur kloppen met de vraag of zij toevallig mijn koffers hebben ontvangen. “Knock, knock, heeft u toevallig mijn koffers in uw hut staan”. Ga maar even kijken hoe we dat gaan oplossen. Waarschijnlijk zal plakband en een schaar op mijn meeneemlijstje komen te staan.  

Over meeneemlijstjes gesproken. De vakantiestress begint nu toch weer zijn kop op te steken. Ondertussen herken ik de tekenen wel een beetje. Als ik aan de vakantie denk word ik weer onrustig, begin ik weer aan allerlei lijstjes te denken met zaken die we mee moeten nemen. Reisdocumenten, reserveringen, toestemming papieren etc. etc.

Daarnaast beginnen de lijstjes met spullen en kleding vastere vormen te krijgen. Daar wordt ik nog veel nerveuzer van. Natuurlijk zegt iedereen in mijn omgeving dat ik niet te veel mee moet nemen want ik zal daar echt genoeg gaan kopen en dat kunnen we dan ook aantrekken. Daar zit zeker wel iets in maar natuurlijk wil ik op alles voorbereid zijn. Met elke vakantie leer ik het wel meer los te laten (lees: kom er elke keer achter dat er genoeg dingen echt mijn koffer niet uit komen).
Het streven is weer om twee koffers in twee koffers mee te nemen. Met vier heen en met zes terug komen. We mogen vijf koffers meenemen en voor die ene moeten we dan betalen maar gezien alle koopjes die ik hoop terug te nemen vind ik dat helemaal geen probleem. Al zullen de koopjes nu iets minder goedkoop  zijn ben ik bang want de Dollar staat nu een stuk minder gunstig dan tijdens al onze andere vakanties. Niet dat de ik nu verwacht minder te gaan kopen hoor. Er staan genoeg shopping dagen op de planning.