Aangifte, golfen en cheesecake

Het weer: zonnig met een bui om vijf uur
Aantal foto’s: 150
Totaal aantal foto’s: 1193

@iedereen: Bedankt voor al jullie reacties. Hier of op Facebook. Het is echt een enorme stimulans om ´s avonds door te gaan.
@Rick en Pieter: Het internet is echt heel traag en wij zijn met veel vier grootgebruikers hier. Yentle voor haar vlog, ik mijn blog, Kenneth zijn werk en Corrie haar spelletjes (hahahaha). Kenneth heeft al iets aan de router aangepast en dat scheelt wel wat betreft het aantal gebruikers maar niet veel wat betreft de snelheid. Die eigen USA router zou ik op dit moment ook zeer welkom heten.
@Marleen:  Dank je wel voor het compliment namens Yentle. Er gaat toch veel tijd in zitten (iets meer dan dat ze zelf had ingeschat. En ook al vind ze het eind resultaat heel leuk, niet altijd is het maken ook zo geweldig. Complimentjes helpen ook haar om de spirit erin te houden
@Anita den Otter: jullie hadden prachtig weer vandaag. Universal zal zeker geweldig zijn geweest.

We begonnen vandaag zeer relaxed, lekker een beetje uitgeslapen. Iedereen werd later wakker dan normaal. Blijkbaar hadden we het toch nodig gehad. Ik werd om half negen wakker gemaakt. De ontbijttafel stond gedekt, we konden zo beginnen. Ook kreeg ik een Whatsapp van Marga met een foto van mijn lieve harige kind die het bij haar prima naar haar zin heeft. Dat is echt zo fijn om te weten. Echt een pak van mijn hart. Wat dat betreft ben ik wel ontzettend blij met alle hedendaagse social media. Het is zo leuk om via foto´s, apps en filmpjes te kunnen zien dat zij het ook zo naar haar zin heeft. Ze zal ons zeker niet al te zeer missen.
Tijdens het ontbijt spraken we af dat Kenneth en ik samen aangifte zouden gaan doen bij het politiebureau en dat Corrie en Bert thuis zouden blijven met de meiden. Die doken vele male liever het zwembad in dan dat ze met hun ouders mee zouden gaan. En om eerlijk te zijn ging ik dit klusje liever opknappen zonder mijn zes dwergen achter me aan. Dus de meiden het zwembad in, opa en oma hielden de wacht en deden allerlei huishoudelijke karweitjes (wassen, strijken e.d.) en Kenneth en ik gingen op pad.

In het kader: Als je niets meemaakt, heb je ook niets te vertellen komt er nu een heel lang verhaal met een heel stom einde. (je bent alvast gewaarschuwd)

Ik had op internet het adres gevonden van het politiebureau in Kissimmee. We stelden de TomTom in en we zouden er zo ca. 20 minuten over doen. We werden langs de woonwijken van de mensen die hier wonen gestuurd en dan zie je toch de grote verschillen heel goed. De mensen moeten hier echt heel hard werken maar ze hebben het absoluut niet breed. Ze besteden het in ieder geval dan niet aan het uiterlijk van hun woning.

Na 20 minuten kwamen we aan in het centrum van Kissimmee en daar vonden we ook gelijk het politiebureau. Kenneth en ik gingen naar binnen en we werden gelijk door een vriendelijke mevrouw geholpen. Toen ik de situatie in mijn beste Engels had uitgelegd vertelde ze me dat we bij hun geen aangifte konden doen want de telefoon was verdwenen in Epcot en dat viel niet onder hun jurisdictie. Dit moesten we doen in Orange County want daar viel Epcot onder. “Hebben jullie het adres? vroeg ze nog vriendelijk”. Nee natuurlijk niet wilde ik antwoorden maar ik glimlachte vriendelijk terug en vroeg of zij dit voor ons had. Natuurlijk had zij dit wel en gaf het ook heel gelijk. 

Kenneth en ik weer naar buiten, naar de auto en stelde weer de TomTom in. Deze gaf nu aan dat we 39 minuten moesten rijden naar Orange County Sheriff´s Office.

Tuurlijk, het dubbele aantal minuten. Dus gauw maar de motor starten en op pad gaan. Ook deze rit ging weer door de woonwijken heen omdat we de TomTom opdracht hadden gegeven om de topwegen te vermeiden. Wat kom je dan veel stoplichten tegen zeg. We deden er echt een stuk langer over dan de voorspelde 39 minuten. Maar uiteindelijk kwamen we wel aan bij de sheriff en wij weer naar binnen. 

Daar hadden we wel een aantal mensen voor ons en moesten we even wachten. Toen we aan de beurt waren en ik het hele verhaal had uitgelegd vroeg ze me of ik internet op mijn mobiel had. Huh?? Hoezo?? Nou tegenwoordig kon je gewoon aangifte doen via internet. Dat deden ze eigenlijk niet meer op het bureau. Ze kon me nog wel naar een ander loket sturen (ergens vooraan zei zij maar ik kreeg het gevoel dat dit dan wel ergens anders vooraan was) maar ook dan kreeg ik geen papieren mee. Ik moest het gewoon on-line gaan doen.Dan kon ik het gewoon thuis uitprinten. Even heb ik haar aan staan kijken maar toen glimlachte ik weer vriendelijk en bedankte haar. We waren dus een uur aan het rijden geweest voor niets. Had die mevrouw bij het eerste politiebureau dit niet kunnen zeggen? Dan waren we al thuis geweest. Nou ach, gauw maar weer naar de auto zodat we snel naar huis konden. Giel (red. Beelen, onze stem in de TomTom) gaf weer de vraag of we de tolwegen wilden vermijden. Kenneth wilde dit wel maar ik had er geen zin meer in. Ik wilde nu gewoon snel naar huis en naar mijn idee zouden de snelwegen mij daar het snelst brengen. Dus……….vijf tolpoorten verder en $ 5,50 armer, en absoluut niet sneller want ook nu reden we er 45 minuten over (had ik nu toch maar naar Kenneth geluisterd maar dat zal ik nooit hardop tegen hem zeggen.) waren we dus weer thuis met nog steeds geen aangifte gedaan. Wat een verspilling van een prachtige ochtend en middag zeg.

Intussen was het nu al 14:00 uur geweest. Even wat kletsen en wat drinken en toen weer op pad. Die aangifte deed ik wel vanavond, dat had nu ook geen haast meer. We gingen gezellig miniature golfen bij Disney Fantasia Garden. Dat vinden we altijd heel leuk om te doen en bij de entree passen zat ook de mogelijkheid om naar de miniature golfbanen te gaan. Voor van de week staat er nog een in de planning maar vandaag was het dus Fantasia Garden. Het was super leuk. Een hele leuke baan die natuurlijk zeker aan de hoge standaard eisen van Disney voldeed. We moesten in twee groepen ons opdelen en de meisjes wilde met mij spelen dus ik was met de kinderen en de senioren hadden ook hun eigen kind (Kenneth). Heel de dag was het prachtig weer. Een mooi blauw lucht met wel wat spierwitte wolken maar daar had je helemaal geen last van. Ook de temperatuur was heerlijk. 

Dat hadden we ook tijdens het golfen maar letterlijk bij de laatste hole begon het te druppelen en bij de laatste bal die het putje in verdween begon het echt te gieten. Wat een timing. We konden daar heerlijk overdekt de punten op tellen en de winnaar bekent maken. Bert had dit keer wel heel goed geschoten (lees: geluk gehad) en was de winnaar van iedereen. Toen hield het alweer min of meer op met regenen en konden we naar de auto lopen.

We wilden vanavond bij the Cheesecake Factory gaan eten. Dit restaurant staat al een tijdje op mijn verlanglijstje en dus ging het vandaag maar gebeuren. Er zijn maar twee restaurants in omgeving Orlando en een zat in de Mall of Millenia. Giel vertelde ons weer hoe we moesten rijden en onderweg kwamen we nog een keertje in diezelfde regenbui terecht. Bij ons was hij overgedreven maar onderweg hadden we hem toch nog ingehaald. Even kwart over vijf kwamen we aan bij de Mall. We waren hier nog niet eerder geweest en vonden het een hele prachtige Mall. Gauw de Cheesecake Factory opgezocht op de plattegrond en er maar gelijk heen gelopen want ik weet dat het daar heel druk kan zijn. Nou dat was het ook. 

Er zaten buiten mensen met pagers te wachten. Gauw naar binnen en daar stond ook al een rij. Toen wij aan de beurt waren gaf die man aan dat we zo´n 40 minuten moesten wachten. Aangezien het toen net half zes was vonden we dit prima. Zo vroeg hoeven we nu ook weer niet te eten. Dus nog even rondgelopen niet al te ver bij het restaurant vandaag. Dat was fijn. Een Banana Republic zat er vlakbij in de buurt en heb ik nog een leuke zwarte bikini kunnen scoren. Hij is heel simpel maar wel precies zoals ik hem hebben wil. Kenneth en Yentle gingen gauw nog even naar de Apple store. Even kijken hoe we de verdwenen Iphone kunnen vervangen. Na 30 minuten gingen we weer terug en ook maar even buiten op een randje zitten om te wachten. 

Het was nog drukker geworden voor het restaurant en toen ik op een geven moment naar binnen ging om te informeren hoe lang het nog ging duren stond er een rij die zelfs naar buiten ging. Wij hebben uiteindelijk een uur moeten wachten voordat we aan tafel gingen maar het was het dik waard. Wat hebben we heerlijk gegeten zeg. En onze serveerster was zo´n aardige vrouw. Echt zo klantvriendelijk, ze hield ons goed in de gaten wat betreft het brood vooraf (werd aangevuld zonder problemen weer aangevuld) onze drankjes. Kenneth en ik heb weer twee bloemenvazen vol cola gehad (werd zonder te vragen aangevuld) en aan het eind van de rit heeft ze onze cheesecakes in mooie doosjes gedaan en hebben we die mee naar huis kunnen nemen. Wat zaten we vol. Echt een heel leuk restaurant maar ook rete-populair. Zo ontzettend druk zal je een restaurant in Nederland nooit aantreffen. 

Daarna niet meer de Mall rond maar naar huis. Morgen moeten we weer vroeg op en wordt het een lange dag. We gaan naar Magic Kingdom. Hopelijk hebben we het zelfde weer als vandaag. Dat zou toch wel heel erg gewaardeerd  worden.

Yentle heeft ook weer flink haar best gedaan op het filmpje al was hij wel een beetje aan de korte kant. Maar wel te begrijpen. Ze wilde meer genieten in het waterpark en wat minder filmen. Ze vind het leuk dat ze zoveel mensen heeft die naar haar filmpjes kijken.